پیش‌بینی خودکارآمدی والدگری و علایم فزون‌اضطرابی بر اساس مولفه‌های ذهن‌آگاهی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: هدف از مطالعه­ی حاضر پیش­بینی خودکارآمدی والدگری و علایم فزون­اضطرابی بر اساس مولفه­های ذهن­آگاهی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی  شامل تمام زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در سه ماهه­ی اول سال 1395 شهر مشهد است که  جهت درمان به کلینیک­ها و مطب­های متخصصین مغز واعصاب و هم­چنین مراکز مشاوره روان­شناختی مراجعه نموده بودند. تعداد 105 نفر با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس با لحاظ تمام شرایط تحقیق انتخاب شدند. به منظور جمع­آوری داده­ها از پرسش­نامه­های خودکارآمدی والدگری، اضطراب بک و ذهن­آگاهی استفاده شد و داده­ها با روش رگرسیون چند­متغیره تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که مولفه­های ذهن­آگاهی، قضاوتی بودن و غیر واکنشی بودن به طور معنی­داری باعث کاهش اضطراب در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می­شوند. هم­چنین عمل توام با هوشیاری، قضاوتی بودن و غیر واکنشی بودن نیز به صورت معنی­داری باعث افزایش خودکارآمدی والدگری می­شوند (05/0>P). نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که مولفه­های ذهن­آگاهی، قضاوتی بودن و غیر واکنشی بودن سبب کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی والدگری در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می­شوند.